«Ώστε ανελλήνιστοι δεν είμεθα, θαρρώ»!..

Γέμισε από γαλανόλευκες ελληνικές σημαίες το απόγευμα της Κυριακής κατά την μεγάλη Παρέλαση του Ελληνισμού της Αμερικής η Πέμπτη Λεωφόρος. Και μαζί, μικρά παιδιά της Ομογένειας, ντυμένα με φανταχτερές παραδοσιακές στολές. («Εθνικός Κήρυξ» της Τρίτης, 20 Απριλίου 2010)

«Ώστε ανελλήνιστοι δεν είμεθα, θαρρώ»!..

Δεν μπορείς, παρά να καμαρώνεις από χαρά και να φουσκώνουν τα στήθη σου από εθνική υπερηφάνεια για τη νέα γενιά των Ελλήνων αδελφών μας στην Αμερική, η οποία σε κάθε Παρέλαση στην Πέμπτη Λεωφόρο, για την Εθνική μας Παλιγγενεσία, ενσταλάζει μέσα στην ψυχή των νέων τις διαχρονικές αξίες του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, θυμίζοντας στις επόμενες γενεές αυτό που είπε κάποτε ο Κωνσταντίνος Καβάφης: «Ώστε ανελλήνιστοι δεν είμεθα, θαρρώ»!..

Ο μικρός Αλεξάντερ Σκεβάς, τεσσάρων ετών, ντυμένος με εθνική ενδυμασία, προφυλάσσεται στην αγκαλιά της μητέρας του από τον αέρα κατά την Παρέλαση της Κυριακής. («Εθνικός Κήρυξ» της Τρίτης, 20 Απριλίου 2010).

Παρακολουθώ εδώ και πολύ καιρό τα δημοσιεύματα της εφημερίδας «Εθνικός Κήρυξ» της Ελληνικής Ομογένειας της Αμερικής η οποία σε κάθε σελίδα της τονίζει με ιερόν πάθος κάθε τι το ελληνικό και πατριωτικό.

Το να δώσω τα συγχαρητήριά μου στην εφημερίδα αυτή – όπως και σε κάθε άλλη ομογενειακή εφημερίδα- είναι ίσως το λιγότερο, που μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή, όταν διαπιστώνεις με πόσο θάρρος, δύναμη, πάθος και ηρωϊσμό «βάζουν μπροστά τα στήθη τους», με τα λεγόμενα «πύρινα άρθρα» τους, για ν' αντιδράσουν δυναμικά σε κάθε επιβουλή που κάνουν κάποιες γειτονικές μας χώρες εις βάρος της Ελλάδος ή όταν κάποια Υπερδύναμη προωθεί θέματα εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων.

Η Ελληνική Ομογένεια, όπως και να το κάνουμε, είναι το διαμάντι του Ελληνισμού!.. Και όχι μόνον!... Επειδή τους λείπει η Πατρίδα, κάνουν τα πάντα για να μη τη λησμονούν, επειδή την έχουν πάντα στην καρδιά τους!

Ήμουν παιδί δέκα ή ένδεκα ετών όταν είδα τους πρώτους συγγενείς μου να κλαίνε με αναφιλητά καθώς αποχαιρετούσαν τους δικούς τους!... Άλλοι αγκάλιαζαν τα πλατάνια, άλλοι ασπάζονταν τα αγκωνάρια των σπιτιών τους, άλλοι έπαιρναν ένα κεραμίδι ή ένα εικόνισμα μαζί τους, άλλοι έσκυβαν και φίλαγαν το χώμα, βάζοντας λίγο από αυτό στον κόρφο τους για φυλαχτό!

«Τώρα που θα φύγω και θα πάω στα ξένα,
και θα ζούμε μήνες, χρόνους χωρισμένοι,
άφησε να πάρω κάτι κι από σένα,
γαλανή πατρίδα, πολυαγαπημένη•

άφησε μαζί μου φυλαχτό να πάρω,
για την κάθε λύπη, κάθε τι κακό,
φυλαχτό απ' αρρώστια, φυλαχτό από Χάρο,
μόνον λίγο χώμα, χώμα ελληνικό!..»

Όμως, δεν θα σταθώ στο τόσο συγκινητικό ποίημα του Γεωργίου Δροσίνη. Και θα κάνω αυτή την ώρα τον … σκληρό, που δεν δακρύζει και δεν δακρυρροεί για όλα αυτά που έζησε με τους συγγενείς του και όλους αυτούς που μετανάστευαν, άλλοι για Αμερική, άλλοι για Αυστραλία, άλλοι για Γερμανία και αλλού.

Θα σταθώ σ’ ένα και μοναδικό σημείο: Στο γεγονός ότι όλοι αυτοί οι Έλληνες ομογενείς μας διατηρούν εις το ακέραιον της ελληνική γλώσσα! Κάθε κείμενό τους είναι γραμμένο τόσο ωραία, που μας θυμίζουν πάντα την αρχαία ελληνική κλασική γραμματεία μας.

Δράττομαι, λοιπόν, αυτής της ευκαιρίας για να κάνω μία έκκληση σε ορισμένους Έλληνες Εκδότες και Καναλάρχες, που έδειξαν (ας μου επιτραπεί) μία αδιαφορία για την ελληνική γλώσσα η οποία «τραυματίστηκε» τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια, που έχεις την αίσθηση, ότι έχασε οριστικά την ταυτότητά της!

Τι νόημα έχουν οι ξενικοί τίτλοι στις εφημερίδες και τα κανάλια τους; Πώς επιτρέπουν –Έλληνες όντες- να δίνουν ξενικές ονομασίες στις εκπομπές πολλών σταθμών, που βρίσκονται στην ιδιοκτησία τους; Πώς αντέχουν να υπάρχουν παρουσιαστές ή παρουσιάστριες οι οποίοι να κάνουν τόσο κακή χρήση της Ελληνικής Γλώσσας και να θέλεις … μεταφραστές ή διερμηνείς για να τους καταλαβαίνεις;

Ορισμένοι απ' αυτούς τους ανθρώπους δεν συγκινούνται από τους Έλληνες της Διασποράς, που κάνουν ό,τι μπορούν για να διασώσουν τον Ελληνικό Πολιτισμό και την Ελληνική μας Γλώσσα;

«Λαός που περιφρονεί τις πέτρες ή τα χαρτιά του είναι καταδικασμένος ν’ αυτοκτονήσει», ισχυρίζονται διάφοροι που πονάνε αυτόν τον τόπο! Και έχουν απόλυτο δίκιο! Το βλέπατε επί χρόνια ως κεντρικό σύνθημα στις εκπομπές μου (πριν κάποιοι «Ελληναράδες», μου κλείσουν την τηλεόραση) και τώρα στην Ιστοσελίδα μας!

Αλήθεια, αυτοί οι Έλληνες, που διοικούν τα «χαρτοβασίλειο», που έλεγε ο Πατροκοσμάς, με την «χάρτινη αυτοκρατορία» που διαθέτουν, δεν πονάνε καθόλου την Ελλάδα; Μα καθόλου;

Σαν δύσκολο μού φαίνεται να το πιστέψω!.. Διότι υπάρχουν και Έλληνες Εκδότες ή Καναλάρχες που είμαι βέβαιος ότι κρύβουν μέσα στην καρδιά τους και την Ελλάδα και τον Πολιτισμό της!.. Και την αγαπούν πολύ!...

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ